8-daagse trekking: Terug naar de essentie

We nemen samen de vlucht richting Sharm El Sheikh. Na een rit van ruim anderhalf uur, houden we halt aan de rand van de woestijn. Hier houdt de westerse beschaving op en begint het echte avontuur. We ruilen het busje voor 4x4 jeeps en hobbelen verder, dieper de woestijn in. Een kwartier later zet je je blote voeten in het warme, zachte zand. Een wauw gevoel!

Marhab, welkom! De Bedoeïenen verwelkomen ons met een glaasje thee. We nemen even de tijd om te ‘landen’ in deze indrukwekkende omgeving waar vooral de stilte opvalt. Na een eerste wandeling trekken we terug richting kampplaats.

Ondertussen zetten de bedoeïenen ons kamp op en maken vuur om te koken en gezellig samen te zijn. 

Het is vroeg donker, we volgen het ritme van de natuur. Voor iedereen staat er een tentje klaar. We zoeken een slaapplek in de oorverdovende stilte en sommige liefhebbers slapen onder de blote hemel. 
De ervaring leert dat de eerste nacht onder de mooiste sterrenhemel ter wereld niemand onberoerd laat. De mensen, de bergen en de woestijn geven je zoveel energie dat je alles veel intenser gaat beleven!

Iedereen is vroeg wakker en sommigen trekken er al eens op uit. Anderen vinden de mooiste badkamer ter wereld om te douchen. 1 of 2 flessen water per persoon liggen klaar. Wat vooraf onmogelijk leek, lijkt na afloop een makkie: we hebben zelfs nog water over! De geur van thee en brood brengt ons weer samen.

Ondertussen zijn de bedouienen vers brood aan het bakken op een houtvuurtje. Het ontbijt wordt klaargemaakt. 

Een mengeling van lokaal en westers lekkers wacht op ons: verse kaas, confituur, eitjes, yoghurt en zongerijpt fruit zorgen voor een gezonde start van de dag.

We binden onze stapschoenen aan beginnen aan onze eerste wandeling;  Met een rugzak met water beginnen we aan een tocht waarop we verrast worden door de enorme afwisseling in dit landschap. Wie dacht dat de woestijn één grote zandbak was, die heeft het mis. Bergen, rotsformaties, canyons, maanlandschappen en uitgestrekte vlaktes wisselen elkaar harmonieus af.

We dalen af in de eerste canyon, een prachtige kloof die recht naar de oase leidt. Miljoenen jaren geleden was deze Canyon nog door de zee bedolven.

In de canyon laten we ons aanraken door de stilte. Of we nemen gewoon de tijd om te ‘zijn’ en ons te verbinden met de omgeving.

We klimmen en klauteren we over de witte rotsblokken, tot we in de verte een glimp groen zien, de oase wacht ons op.

Rond de middag verschijnen in de verte de palmbomen van de oase. Een welverdiende lunch staat op ons te wachten als we aankomen.

Tijd voor een verfrissende duik in het kleine bad van natuurlijk bronwater en verbroederen met de bewonders van de oase.

Of zin in een uitgebreide wasbeurt?

Liever een siesta? We hebben vrije tijd voor onzelf.

Wanneer de temperaturen dalen en het aangenamer is om te wandelen, rond 4u, vertrekken we terug  op stap richting kampplaats. 

Voor we terug aan de kampplaats komen sprokkelen de bedoeïenen hout voor het avondmaal.

In de kampplaats aangekomen hebben we de tijd om ons op te frissen en ons klaar te maken voor de avond.

of we nemen gewoon tijd voor onszelf,  om helemaal aan te komen op deze plek.

De zon besluit dat het genoeg is geweest voor vandaag en zakt langzaam maar zeker achter de horizon. Een onbeschrijfelijke zonsondergang maakt ons lichaam rustig en klaar voor de avond. 

Terwijl de bedoeïenen koken, hebben we tijd voor een tasje thee, gezellig samen te zitten in het kamp en verhalen te delen. Of gewoon tijd voor jezelf. 

Na een heerlijke maaltijd zitten we rond het vuur en genieten van de muziek die de Bedoeïenen voor ons maken. Ze leren ons hun liedjes. Een lege jerrycan, handgeklap en de diepe mannenstemmen maken iets in ons wakker. Een verbondenheid met elkaar, met de natuur en met onszelf. 

Met enkel het schijnsel van een paar zaklampen, zoekt iedereen zijn plekje om te slapen. Nu er geen elektriciteit is, kan je ook onmogelijk blijven doorgaan tot een stuk in de nacht. Of hoe je meteen merkt dat de zon hier je tempo bepaalt … De sterren zijn de getuigen van ons voldaan, overdonderd maar oprecht ‘dankjewel’.

Elke dag staat er een wandeling in de voormiddag en de namiddag op het programma.

Telkens in andere andembenemende landschappen. Ze brengen ons terug in contact met onze ware natuur.

Soms is de beklimming of afdaling iets uitdagender en worden we met onze grenzen geconfroteerd. Dan staan de bedoeienen met hun helpende hand klaar. Met hun pure kracht en hun bemoedigende schouderklop zorgen ze dat we ons veilig en geborgen voelen.

Op andere momenten is ons vrije speelse kind aan de beurt. 

Hoewel we veel in groep doen, is er voor elk individu de kans om zich terug te trekken en de stilte op te zoeken. Een dagje geen zin om mee op wandel te gaan? Dan kan je in de buurt van het kamp blijven, waar altijd één van de bedoeïenen aanwezig is.

Tussen de middag nuttigen we de lunch in de zon of in de schaduw, afhankelijk van het seizoen. Meestal gevolgd door een heerlijk siesta.

Geen woestijn zonder kameel. We doen ook dan ook een tochtje op de schepen van de woestijn en laten ons mee wiegen op hun ritme.

In een woestijndorpje worden we verwelkomd door een glaasje zoete bedoeïenenthee en zijn we getuigen van hoe deze mensen leven.

Deze warme mensen ontvangen ons graag.

Afhankelijk van het seizoen brengen we ook één dagje aan zee door, waar we kunnen zwemmen, snorkelen en genieten van de onderwaterpracht van de Rode zee.

Op onze weg komen we ook prehistorische nomadengraven tegen, die vroeger ook nog als opslagplaats gediend hebben voor voedingswaren.

De inscripties in de rotsen getuigen van de grote historische waarde van deze streek, in de Sinaï spelen namelijk heel wat Bijbelverhalen af en hebben eeuwen mensen met karavaans door getrokken. op weg naar Azië.

Ergens in het middan van de week verplaatsen we ons naar een andere regio. Grote verplaatsingen doen we per Jeep. Die binnen soms bijna leeg is ;-)

Op de nieuwe locatie wordt het kamp terug opgebouwd. De plaatsen worden steeds uitgekozen in fuctie van de weersomstandigheden.

Hoe langer we samen onderweg zijn hoe meer creativiteit en speelshied er naar boven komt.

Na een weekje is het tijd om afscheid te nemen van de nieuwe vrienden.